کد مطلب:33762 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:121

در نوبت پیشین در باب جهاد فی الله گفتیم كه این جهاد یك معنا بیشتر ندارد و آن عبارتست از پا نهادن بر خدایی خویشتن. آدمیان برای آنكه همنشین خداوند شوند باید دعوی الوهیت را از سر بنهند. نفی این دعوی عین جهاد با نفس است. نفس انسان، سركش و فرعون منش است و به اندك مجالی از حد خود فراتر می رود و دعوی های گزاف می كند. فرو كوفتن این سركشی ها و به جای خود نشاندن نفس، جهاد است و آن كس كه در این جهاد درونی پیروز شود، جهاد بیرونی را هم آسان خواهد یافت. البته حكم این دو گونه جهاد بالمره از یكدیگر جدا نیست و نمی باید یكی را بر دیگری تقدم مطلق بخشید، چرا كه در بسیاری مواقع برای كامیابی در جهاد با نفس، شخص ملزم است كه جهادهای بیرونی را هم بپذیرد و در آن وادی نیز مجاهدت ورزد.